Gdybym tak w rymy umiał myśli moje Zamknąć, jak w sobie serce je zamyka, Jestże gdzie dusza twarda tak lub dzika, Co by je słysząc, łez wstrzymała zdroje? Wy, którym próżno stawiać tarcz lub zbroję, Czarowne oczy mego przeciwnika! Toż wzrok wasz we mnie nawet to przenika, Co wypowiedzieć chciałbym, choć się boję. Więc gdy promieniem waszym tak się palę, Jako goreje słońca blask w krysztale, Wyznaniem winy czyliż los mój zmienię? Ze wszystkich takich, co ufali szczerze, Każdy zbawienie dotąd miał w swej wierze – Ja tylko jeden mam z nich potępienie! Francesco Petrarca
Komentarze
nie tylko Ty, Francesco:), trudny tekst o tej porze :) zdjęcie ok.
Gdybym tak w rymy umiał myśli moje Zamknąć, jak w sobie serce je zamyka, Jestże gdzie dusza twarda tak lub dzika, Co by je słysząc, łez wstrzymała zdroje? Wy, którym próżno stawiać tarcz lub zbroję, Czarowne oczy mego przeciwnika! Toż wzrok wasz we mnie nawet to przenika, Co wypowiedzieć chciałbym, choć się boję. Więc gdy promieniem waszym tak się palę, Jako goreje słońca blask w krysztale, Wyznaniem winy czyliż los mój zmienię? Ze wszystkich takich, co ufali szczerze, Każdy zbawienie dotąd miał w swej wierze – Ja tylko jeden mam z nich potępienie! Francesco Petrarca
tak
lubie to
tak...moje pierwsze wrazenie bylo identyczne...odcieta glowa...
Miejsce zbrodni...