Klasztor w Zagórzu 2

mało ocen

Opis zdjęcia

Początki klasztoru sięgają 1700 r. a jego fundatorem był Jan Franciszek Stadnicki. Za początek fundacji uważa się dzień 7 sierpnia 1700 r. Budowa posuwała się bardzo szybko. Już w 1714 r. odbyło się uroczyste wprowadzenie karmelitów do nowego klasztoru, jednak prace budowlane przy kościele i klasztorze trwały do 1730 r. W ich wyniku powstał kompleks klasztorny, w skład którego wchodziły: kościół, budynek klasztorny, zabudowania gospodarcze. Całość otaczał mur obronny z systemem baszt. Za murami znajdował się jeszcze szpital, przeznaczony dla weteranów wojennych pochodzenia szlacheckiego. Klasztor w Zagórzu został wybudowany według planu zatwierdzonego dla konwentów mniejszych, natomiast świątynię zakonną wzniesiono i oparto na wymiarach zleconych dla kościołów większych. Kościół klasztorny posiadał specyficzną ośmioboczną nawę główną i dwie kaplice boczne.Klasztor w Zagórzu już w momencie rozpoczęcia budowy uchodził za przestarzały wobec wyzwań ówczesnej sztuki fortyfikacyjnej oraz taktyki wojennej. Znaczenie strategiczne warowni również pozostawało niewielkie z powodu zawarcia traktatu karłowickiego kończącego ostatecznie wojny z Turcją i Chanatem Krymskim. Wątpliwe również było zagrożenia ze strony Siedmiogrodu, który już w 1690 r. znalazł się pod panowaniem Habsburgów.Zagórska budowla jest dowodem znacznego ożywienia gopodarczego notowanego w Rzeczypospolitej pod koniec panowania Jan III Sobieskiego i na początku epoki saskiej. W warunkach słabo rozwiniętej gospodarki pieniężnej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej inwestycje budowlane stanowiły dobrą lokatę kapitału dla magnaterii, choć w tym przypadku klasztor i kościół był darem rodziny Stadnickich dla zakonu karmelitów.