Niewielu zauważa fakt, że w ciągu ostatnich 20 lat np. populacja jelenia zwiększyła się dwukrotnie. Za tym podążył także wzrost populacji wilka. Poza tym trzeba zauważyć, że w takich rejonach jak np. Bieszczady czy północny wschód kraju wilków już właściwie nie przybywa. To co daje się zauważyć, to zasiedlanie przez nie terenów, z których kiedyś je wyrugowano. I ten fakt budzi najwięcej niezdrowych emocji pośród społeczności odwykłych od obecności tych drapieżników. Oczywiście hodowcy bydła, owiec itd. odczuwają w pierwszej kolejności fakt istnienia wilków, choć wielu sobie z tym dobrze radzi. Póki co jest więcej ofiar wśród ludzi (i to nie tylko wśród uczestników polowań) spowodowanych przez myśliwego niż przez wilki. No i na koniec ciekawy fakt. Otóż w ciągu ostatnich dekad odnotowano parę przypadków pogryzienia ludzi przez wilki. No i jest wielkie larum. Tymczasem co roku dochodzi do ponad 20 tysięcy pogryzień ludzi przez psy. I jakoś w przestrzeni publicznej problem nie istnieje.

Temat jest bardziej złożony niż to pewne środowiska przedstawiają. Na dodatek środowiska te są zainteresowane "gospodarowaniem" populacjami dużych drapieżników i nie lubią ich że względu na to, że stanowią dla nich konkurencję. Od lat sieją panikę gdzie się da, co w dobie internetu przychodzi im z łatwością. Wielu ludzi naprawdę zaczęło się bać wilków, choć często nawet ich nigdy na oczy nie widziało. Natomiast ludzie, którzy mają z nimi częsty kontakt tych obaw na ogół nie podzielają... no chyba, że należą do tych środowisk, o których wspomniałem.

Gdyby to była niedźwiedzica z młodymi, to pewnie ryzyko by było. Ale zwykłe wilki? ;-)