***

Strudzony drogą, wierzę, że odnowię Siły, gdyż łoże do spoczynku wzywa; Lecz rozpoczyna się podróż w mej głowie, Pracuje umysł, gdy ciało spoczywa. Myśl w okolice uchodzi dalekie Pragnąc do ciebie w pielgrzymkę wyruszyć; Opadającą unosi powiekę I patrzę w ciemność ślepą. Tylko w duszy Dostrzega cień twój wyobraźni oko, Który jak klejnot noc tę rozpromienia I zawieszony w ciemności wysoko Noc starą w młodą, brzydką w piękną zmienia. Spójrz! Za dnia ciało, nocą myśl daremnie Przez ciebie spokój tracą i przeze mnie. W. Szekspir

świetne kolory

ładne, delikatne ...