Opis zdjęcia
Tytuł zdjęcia jest jednocześnie tytułem wiersza. Jego treść z pewną modyfikacją zamieszczony jest poniżej. Autorem wiersza jest Charles Baudelaire..... Zapachów lekkich pełne będą nasze łoża, łoża jak grób głębokie - a w środku komnaty będą dla nas w wazonach kwitły dziwne kwiaty, rozkwitłe pod jaśniejszym błękitem przestworza. W mistyczny zmierzch, przez róże i błękity senne, niby łkanie przeciągłe, żegnaniem brzemienne, zamienimy jedynej błyskawicy lśnienie... A potem drzwi otworzy lekka dłoń anioła, co radosny i wierny do życia powoła zamącone zwierciadła i martwe płomienie.
Świetne
Matyldo, tak... Śmierć to temat tabu i trudno publicznie o niej dyskutować. W każdym razie, zdjęcie przemówiło do mnie bardzo głośno. Gratuluję, Wojtku tak dobrej pracy.
Bardzo intymny i szeroki temat, Margot. W przypadku cierpienia fizycznego nie do zniesienia....nie mam prawa sie tu wypowiadać . Czasem ktoś chce poddać sie eutanazji a jednak prawo i wiara na to nie pozwalają. Czasem walczy się do samego końca o swoje życie , majac nadzieję i pragnienie ziemskiego istnienia nie tylko dla siebie ale i dla kogos. Jednak śmierc z miłości jest....hmmm zwyczajnie bez sensu. Jest też inny wymiar, poetycki...nadzieja, ze gdy odejdziemy, połączymy się znowu...kiedyś z ukochaną osobą. Tak czy inaczej...śmierć moim zdanie jest końcem wszystkiego, poza pamiecią.Trudno o tym teraz pisać.
aczkolwiek cenię ogromnie wrażliwość Autora i Jego/Twoją interpretację wiersza, Wojtku .
Matyldo, jeżeli uwalnia od wielkiego cierpienia?....
śmierć nigdy nie jest piękna dla mnie
Śmierć może być piękna, jeżeli tak ja zilustrujemy...
Konwalie rozwiane, jak jej włosy, ....(Wspomniałam tu o carnifex).....ale bardziej optymistycznie .....https://www.youtube.com/watch?v=TSkbR6qcvcA...